در مورد نیروی جاذبه ی گرانشی

قانون کولن با معادله‌ی F-kqq'/r2 بیان می‌شود و در آن F نیرویی است که یکی از دو بارِ الکتریکیُ q و q' که در فاصله‌ی r از یکدیگر واقع شده‌اند به دیگری وارد می‌آوَرَد و k یک ثابت جهانی است. قانون جاذبه‌ی گرانشی با معادله‌ی F-Gmm'/r2 بیان می‌شود و در آن F نیرویی است که یکی از دو جِرمِ m و m' که در فاصله‌ی r از یکدیگر واقع شده‌اند به دیگری وارد می‌آوَرَد و G یک ثابت جهانی است. ازطرفی در مبحث انتشار امواج می‌دانیم هر فرستنده‌ی موجی گیرنده‌ی خوبی برای همان موج خواهد بود و این امر تقریباً شامل تمام انواع موج می‌شود. بنابراین چگالیِ سطحیِ انرژیِ موجِ دریافت شده توسط یک گیرنده‌ی موج که در فاصله‌ی r از یک فرستنده‌ی موج قرار دارد به حاصلِ‌ضربِ تکاثف‌های فرستنده‌ی موج و گیرنده‌ی موج، نشان داده شده مثلاً به‌صورتِ a و a'، بستگی دارد. ازطرفی چون انرژیِ موج در فضا پخش می‌شود یک بحثِ هندسیِ ساده نشان می‌دهد این چگالیِ سطحی همچنین به عکسِ مجذورِ فاصله‌ی فرستنده و گیرنده، یعنی به 1/r2، بستگی دارد. یعنی درمجموع، چگالیِ سطحیِ انرژی موجِ دریافت شده با چیزی شبیهِ aa'/r2 بیان می‌شود.

تشابهِ ظاهریِ این معادلات با یکدیگر نشان می‌دهد که درواقع می‌توان گفت نیروهای جاذبه و دافعه‌ی الکتریکی (و مغناطیسی) ونیز نیروی جاذبه‌ی گرانشی ازطریق موج بر رویِ حامل‌هایی مادی که فعلاً کشف نشده‌اند منتشر می‌شوند. چنین انتشاری گرچه مشابهِ انتشار موج الکترومغناطیسی است، زیرا به‌هرحال از جنس موج است، اما همان نیست.
در مورد امواج الکترومغناطیسی مطالعات زیادی انجام شده است و گرچه هنوز مجهولات زیادی ازجمله در موردِ حاملینِ این موج وجود دارد جنبه‌های کاربردی فراوانی برای آن پدید آمده است. نورِ مرئی از جمله امواج الکترومغناطیسی است.
درموردِ جاذبه‌ی گرانشی یا همان جاذبه‌ی عمومیِ نیوتون نیز مطالعات فراوانی صورت گرفته است. از زمانی که نیوتون به‌طورِ سیستماتیک روی این نیرو مطالعه کرد معلوم شد که دروافع هندسه‌‌ی عالَم براساس این نیرو شکل گرفته است. درواقع مسیرِ ستارگان و سیارات و موقعیتِ اجرامِ سماوی همگی بستگی کاملی به این نیرو دارد. گویا این نیرو همچون ستون‌هایی اجزای کیهان را برپاداشته است، ستون‌هایی که دیده نمی شوند زیرا امواج جاذبه‌ی گرانشی برخلاف امواح الکترومغناطیسی، که در قسمتی از طیف خود مرئی می‌باشند، قابلِ رؤیت نیستند یا به‌این‌دلیل که حاملینِ این موج از فرطِ خُردی قابلِ کشف به‌وسیله‌ی بشر نشده‌اند.

با دانسته‌های فوق عظمتِ آیه‌ها‌ی قرآنیِ 13:2 که در آن آمده است الله الذی رفع السموت بغیر عمد ترونها و 31:10 که در آن آمده است خلق السموت بغیر عمد ترونها (و در آنها به برافراشتن و خلق آسمان‌ها توسط خدا با ستون‌هایی که نمی‌بینید اشاره شده است) بیش از پیش آشکار می‌شود.
/ن